შიშები 0-დან 11 წლამდე ბავშვებში

აღნიშნულ ასაკში მათ ეშინიათ ცხოველების, ცეცხლის, შესაძლოა ეშინოდეთ ექიმისაც – რადგან უკვე გარკვეული გამოცდილებები დააგროვეს. შესაძლოა ეშინოდეთ სიბნელის, ღამე მარტო დარჩენის – რაც ასევე ბუნებრივია.

ამ დროს, რაც არ უნდა სულელურად გეჩვენებოდეთ ბავშვის შიში, არ გააუფასუროთ მისი ემოცია. ,,შენ უკვე დიდი ხარ!” , ,,სიბნელის რატო გეშინია? რა არის საშიში, დაიძინე!”

 მსგავსი მიდგომით ჩვენ მათ ვუგზავნით მესიჯს, რომ მათი შეგრძნებები ჩვენთვის უმნიშვნელოა და არასწორი, რაც შეაფერხებს მის უნარს – საჭირო დროს გამოხატოს ემოცია და მართოს ის.

შესაძლოა დაგეხმაროთ 4 კარის იდეა.

დახატეთ ბავშვთან ერთად მისთვის საყვარელი და სასურველი მოვლენები ან ნივთები 4 სხვადასხვა ფურცელზე. ძილის წინ ჰკითხეთ მას რომელ კარში სურს შესვლა. მათთვის სასიამოვნოზე ფიქრი კი მშვიდად ჩაძინებაში დაეხმარებათ.

უფროსები ბავშვების გმირები ვართ, ისინი ჩვენგან სწავლობენ, ისმენენ და გვაკვირდებიან – ჩვენ როგორ ვუმკლავდებით ჩვენს წინაშე არსებულ საშიშ გამოცდილებებს.

8-11 წლის ასაკში რთულ ემოციებთან გამკლავებაში ბავშვებს მშობლები ან თანატოლები ეხმარებიან.

არ აირიდოთ შიში – ხშირად ბავშვების ცუდი ემოციებისგან დაცვა ავტომატურად გვინდება, მაგრამ ფრაზები ,,რისი გეშინია?”; ,,არაა საშიში”; ,,შენ ხომ ძლიერი ხარ?” ,,დიდი ბიჭი/გოგო ხარ” შიშთან გამკლავების გზებს ბავშვებს არ ასწავლის.

ამის ნაცვლად ეცადეთ თანაუგრძნოთ და მათი ემოციების შესახებ მოისმინეთ. უმჯობესია თუ სხეულითაც აგრძნობინებთ მათ მხარდაჭერას, დაიხარეთ მის სიმაღლეზე, ხელით შეეხეთ, ეცადეთ აირეკლოთ მისი ემოცია სახეზე.

ესაუბრეთ შიშებზე -მიაწოდეთ ინფორმაცია მსგავს გამოცდილებებზე ისე, რომ ბავშვებმა საკუთარი შიშების კონტექსტები გაიაზრონ.

ეთამაშეთ – საშიში მოვლენები ან ნივთები გაათამაშეთ. თამაშის დროს ბავშვი უსაფრთხო ,,ტერიტორიიდან” ახერხებს სხვადასხვა სცენარების გათამაშებას და საპასუხო რეაქციების პოვნას. თქვენ კი გეძლევათ შესაძლებლობა შიშთან გამკლავების ჯანსაღი მეთოდები მარტივად შესთავაზოთ.