არსებობს აღზრდის 4 სტილი.
ინდიფერენტული მშობლობის სტილი ბავშვის მიმართ უყურადღებობას გულისხმობს. ამ სტილის მშობელს დაბალი მოთხოვნები და ნაკლები ყურადღება ახასიათებს,მშობელი არ ინტერსდება ბავშვის ემოციური მდგომარეობით ან თამაშის იდეებით. თითქმის არასდროს აქვს ენერგია ბავშვისთვის და არც დარწმუნებულია რა გააკეთოს. იგი ნაკლებად გამოხატავს ემოციებს.
როგორ აისახება ეს ყოველივე ბავშვზე? იხილეთ 
მეორე სტილი გახლავთ ავტორიტარი მშობელი, იგი შეიძლება ითქვას მკაცრი მშობელია, რომელსაც აქვს ძალიან ცხადად გაწერილი წესები და მოითხოვს მათ ზედმიწევნით დაცვას ბავშვისგან. შეიძლება ნაკლებად ინტერესდებოდეს ბავშვის ემოციური მდგომარეობით ან მიიჩნევდეს, რომ მნიშვნელოვანი არაა რას განიცდის ბავშვი. აღნიშნული კი იწვევს:
ზემოთ აღნიშნულის საპირისპიროდ, ლიბერალური აღზრდის – იგივე ყველაფრის ნებადამრთველი მშობლობის სტილი წარმოადგენს. რომელსაც წესები თითქმის არ აქვს. მის ყოველდღიურობაში ნაკლები სტრუქტურა და რუტინაა. ბავშვთან ურთიერთობაში თბილი და მომთმენია, უფრო მეგობარია, ვიდრე მშობელი. აღნიშნული კი ბავშვზე შემდეგნაირად აისახება: 
მშობლობის ავტორიტეტული სტილი ითვლება, რომ ბავშვისთვის ყველაზე სასარგებლოა.
ამ სტილის მშობლებს აქვთ გონივრული მოლოდინები საკუთარ შვილებთან ურთიერთობაში, მუშაობენ საკუთარ თავზე, აქვთ სტრუქტურირებული დღე, რუტინები და არიან ბავშვის ემოციური მხარდამჭერები.
ამ სტილის მშობლებს აქვთ გონივრული მოლოდინები საკუთარ შვილებთან ურთიერთობაში, მუშაობენ საკუთარ თავზე, აქვთ სტრუქტურირებული დღე, რუტინები და არიან ბავშვის ემოციური მხარდამჭერები.
